The Flying Horse Big Band is verbonden aan het jazz studieprogramma van de University of Central Florida. Tot 2013 was de naam UCF Jazz Ensemble, hun eerste twee albums (2011 en 2012) op het Flying Horse Rec. Label stonden in de top 50 van de Jazz Week lijst, daarop wijzigden ze hun naam.

Ze hebben al diverse albums gemaakt, dit is hun 7de. Dit album bevat voornamelijk nummers van Ray Charles, de titel “Florida Rays” verwijst naar de beginjaren van Ray die hij doorbracht in Florida, na het overlijden van zijn moeder in 1945 vertrok Ray op 16 jarige leeftijd naar Orlando en probeerde aan de kost te komen in lokale clubs als de Sunshine Club en South Street Casino. Hij deed zelfs een auditie bij bandleider Lucky Millinder, die oordeelde dat er voor hem weinig toekomst was in de muziek. Nog geen 10 jaar later was hij op tournee terug in Florida en speelde hij voor een groot publiek en was klaar om de loop van de populaire muziek te veranderen. Wie kent niet het oeuvre van Ray Charles, heeft het zin om al die bekende klassiekers nog eens over te doen en vast te leggen, wel in dit geval is het antwoord een volmondig Ja !

Deze twintig koppige big band swingt als een tierelier en heeft als gasten een paar fantastische vocalisten in de bezetting opgenomen : Rob Paparozzi is op 6 nummers te horen en hij is ook goed thuis op de mondharmonica, Vance Villastrigo is op 4 nummers te horen en zangeres Davonda Simmons op 3. Khristian Dentley, bekend van de groep Take 6, op een nummer. Paparozzi zat ook in de Original Blues Brothers Band en in Blood, Sweat & Tears. Zijn stemgeluid komt dan ook dichtbij dat van David Clayton Thomas, de zanger van Blood, Sweat & Tears uit de topjaren.

Ik heb natuurlijk zo’n beetje alle klassieke lp’s/cd’s van Ray Charles in huis en ondanks dat de optredens in zijn laatste jaren wel aan enige slijtage onderhevig waren door het spelen van het al te bekende repertoire en muzikanten van een veel mindere kwaliteit, was de man een icoon, iemand die de Rhythm & Blues op de kaart heeft gezet en gezien kan worden als een van de eerste soulartiesten. Als zwarte soulzanger wist hij te scoren met country nummers zoals “I can’t stop lovin’you” en “I’m movin’on”, die hij met zijn overtuigende zang en superieure band nieuw leven inblies waar de vlakke originele uitvoeringen letterlijk heel bleekjes bij afstaken.

Een aantal jaren geleden verscheen er een cd met opnames van Ray Charles, die waren opgenomen tijdens een tournee, de vocalen waren prima maar zijn orkest was slecht opgenomen, er ontstond het briljante idee om de zang van Ray te mixen met een begeleiding van de Count Basie Band en dat was een groot succes (Ray Sings, Basie Swings, een aanrader). Dat was de laatste keer dat ik weer gegrepen werd door iets nieuws van Ray en nu gebeurt dat weer, niet door hemzelf maar wel door zijn muziek die in de handen van de Flying Horse Big Band weer helemaal tot leven komt en zijn ster weer laten schitteren.

Van ”One Mint Julep” van Rudy Toombs, eerst een hit voor The Clovers, tot en met “Unchain my heart” van Bobby Sharp, alle bekende nummers zijn aanwezig, maar ook relatief onbekende pareltjes zoals “Lonely Avenue” van Doc Pomus , “You don’t know me” van Eddie Arnold en Cindy Walker, maar ook “It should’ve been me” van Memphis Curtis met een komische dialoog tussen beide zangers. Tevens een nummer dat niets van doen heeft met Ray Charles, maar wel op het vaste repertoire van de band staat “Watermelon Man” van Herbie Hancock. Het klinkt allemaal zo verfrissend door de jazzy benadering van de band en ook zoals gezegd de fantastische vocale prestaties. ”Hallelujah I love her so” met een knallende solo op de smoelschuif is weer eens wat anders. Pure feestmuziek, voer voor de eindjaar lijstjes.

Bezetting : Declan Ward (as, Andy Garcia (as, Ryan Devlin (ts), Dylan Hannan (ts), Justin Dudley (bar.) Marco Rivera, Matt Pieper, Kaylie Genton en Randy Le (tpts), Jeremiah St. John, Christian Herrera, Jacob Henderson, Garrettt Gauvin (tbns), Collin Oliver (pno, hammond org.), Carl Fleitz(pno, hammond org.), Daniel Howard (el.gtr), Michael Santos (contrbs, el bs.), Devon Costanza (drs).

Jan van Leersum